üstün zekalılar

MÜKEMMELİYETÇİ ANNE-BABA TUTUMU

Bu tutuma sahip anne-babalar, hayatları boyunca ulaşamadıkları amaçlara kendi çocuklarının potansiyellerine bakmadan ulaşmalarını
beklerler. Mükemmeliyetçi ana-baba tutumu, çocukların yaptıklarının beğenilmemesi ve daha iyisinin istenilmesini içerir. 

Bu anne-babaların çocuklarından beklentileri çocuğun yaş ve kapasitesinden çok yukarıdadır. Çocuk, ne yaparsa yapsın anne-babanın bu beklentisini karşılayamaz ve onları memnun edemez. Çocuklardan her zaman her yerde ve her durumda en iyi olmaları, kusursuz olmaları beklenir. Bu aileler sıklıkla çocuklarını başkalarıyla kıyaslar ve çocuklarına onları geçmeleri gerektiğini tavsiye eder.

Bu tutumun gelişmesinde anne-babanın mükemmeliyetçi kişilik özelliklerine sahip olmaları önemli bir etkendir. Öte yandan anne-babanın, çocuğa karşı hissettiği gizli reddetme,istememe ya da sevmeme durumunda bunu doğrudan ifade etme yerine böyle bir tavır içine girildiği de savunulmaktadır. Ayrıca çocuğun içinde yaşadığı çevre ve ortam da bu tutumun gelişmesini etkilemektedir.

Ailelerin yanı sıra okuldaki öğretmenlerinin de titiz, eleştirel, talepkâr olması çocuklarda da benzeri tutum ve davranışların gelişmesine sebep olmaktadır.

Mükemmeliyetçi tutuma sahip ailelerde yetişen çocuklar, bu ağır beklentiler altında ezilerek, sağlıklı bir kişilik geliştiremeyebilirler. Bu çocuklar hayatlarında hep başarıya yönelik çabalarlar ve istedikleri seviyeye ulaşamadıklarında hayal kırıklığı yaşarlar. Mükemmeliyetçi anne-babaların çocukları kendilerini çoğu zaman beceriksiz
hissederler. Ailesinin beklentilerini bir türlü karşılayamayan çocuk kendinin değersiz ve başarısız olduğunu düşünür.
TÜZDER-ÜSTÜN ZEKÂLILAR DERNEĞİ
(Alıntı)